Tijdens het proces van mijn 2d werken in 2011 (zie vorig bericht), koos ik er bewust voor om het toeval toe te laten. Ik ben daarin tot het uiterste gegaan, verder kan niet. Nu ik weet dat ik het kan, de controle loslaten, heb ik besloten dat als het beeldend sterker is, ik naast het toeval ook bewuste keuzes kan maken. Stel, tijdens het zagen ontstaat er per ongeluk een houtsnede en dat levert een interessant beeld op, dan zou ik diezelfde snede kunnen maken in het blokje wat ik ernaast plaats.
Zagen, schaven, schuren, schilderen, lakken, bij elkaar schuiven. Dat zijn een aantal van de handelingen die ik toepas. Ik laat tijdens dit proces de controle los doordat ik niet van te voren uitdenk hoe ik ga handelen, dat houdt in dat ik tussen deze handelingen door afstand neem, kijk, beslis en dan pas een nieuwe handeling start. Bovendien mag qua experiment alles door elkaar heen lopen, formaten, kleuren, materialen e.d. Zolang het, voor nu, maar binnen de zoektocht blijft van regelmaat, ritme, eenheid, balans...
Ik gebruik verschillende producten om het hout te behandelen, lak, olie, verf, inkt e.d. Soms kies ik ervoor slechts een laag olie te gebruiken, omdat ik opmerkte dat de nerven bij bepaalde soorten hout hierdoor heel opvallend worden. Andere blokjes geef ik 7 lagen verf, hierdoor lijken ze bijna plastiek. Weer een andere keuze is om het hout soms zichtbaar te laten, dit om de natuurlijke afkomst te benadrukken. Gedurende het proces wil ik een duidelijk beeld krijgen van wat deze behandel manieren opleveren en welke kant ik ermee op wil.
Een aantal foto's van het proces.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten